Video nadzor je upotreba video kamera za prenos signala na određeno mesto, na ograničenom skupu monitora. Od emitirane televizije se razlikuje po tome što se signal ne prenosi otvoreno, mada može upotrebljavati tačku do tačke (P2P), tačku do više tačaka (P2MP) ili mrežnu žičnu ili bežičnu vezu. Iako se skoro sve video kamere uklapaju u ovu definiciju, ovaj se termin najčešće primjenjuje na one koji se koriste za nadzor u područjima koja će trebati nadgledanje, kao što su banke, prodavnice i druga područja u kojima je potrebna sigurnost.
U industrijskim postrojenjima, CCTV oprema može se koristiti za posmatranje delova procesa iz centralne kontrolne sobe, na primer kada okruženje nije pogodno za ljude. CCTV sistemi mogu raditi kontinuirano ili samo prema potrebi za praćenje određenog događaja. Napredniji oblik CCTV-a, koji koristi digitalne snimače, omogućava snimanje tokom većeg broja godina, sa raznim opcijama kvaliteta i performansi i dodatnim funkcijama (kao što su detekcija pokreta i upozorenja putem e-pošte).
